De kerk van Dominus Flevit

Toen Jezus op een ezelsveulen van de Olijfberg naar Jeruzalem reed in Zijn laatste week voor de kruisiging, werd Hij als een koning toegejuicht door de mensen om Hem heen. De mensen zwaaiden met palmtakken en legden hun jassen en kleden voor Hem op de grond. Ze hoopten dat Hij hun koning zou worden en hen eindelijk zou bevrijden van de Romeinen en vrede zou brengen. (Mattheus 21, Marcus 11, Lucas 19, Johannes 12)

 

Toen Hij Jeruzalem zag liggen, begon Hij te huilen, omdat Hij besefte dat de stad verwoest zou gaan worden.

Hij zei: ‘Had ook jij op deze dag maar geweten wat vrede kan brengen! Maar dat blijft voor je verborgen, ook nu. Want er zal een tijd komen dat je vijanden belegeringswerken tegen je oprichten, je omsingelen en je van alle kanten insluiten. Ze zullen je met de grond gelijkmaken en je kinderen verdelgen, en ze zullen geen steen op de andere laten, omdat je de tijd van Gods ontferming niet hebt herkend.’ (Lucas 19: 41-44)

Veertig jaar later, in 70 na Christus, werd de stad Jeruzalem inderdaad helemaal verwoest. De Romeinen belegerden Jeruzalem 6 maanden lang en maakten de stad daarna met de grond gelijk. De tempel werd verbrand.

 

Volgens de overlevering is dit de plaats waar Jezus toen huilde over de stad Jeruzalem. ‘Dominus Flevit’ is Latijn voor ‘De Heer huilde’.

Op deze plek heb je een indrukwekkend uitzicht over de stad Jeruzalem, dus het zou goed kunnen dat het hier heeft plaatsgevonden. De stad Jeruzalem was toen nog veel kleiner en de tempel torende boven de stad uit. 

 

Uitzicht op de stad Jeruzalem vanaf de Olijfberg in Jezus' tijd. (Bron kwijt). 

Uitzicht op Jerusalem vanaf Dominus Flevit nu

Op palmzondag (de zondag voor Pasen) wordt jaarlijks de tocht van Jezus van Bethfage (net aan de andere kant van de Olijfberg) naar de oude stad gelopen door een grote groep pelgrims. Dominus Flevit is onderdeel van deze jaarlijkse palmzondag-processieroute.

 

In de loop der eeuwen zjn er meerdere ‘heilige gebouwen’ op deze plaats neergezet.

De kruisvaarders bouwden hier de eerste kerk, toen de Arabieren in 1187 Jeruzalem veroverden bleef er een ruïne over deze plaats. In de 16e eeuw bouwden de Ottomanen er een moskee. In de 19e eeuw bouwden de Franciscanen een kapel op het terrein. Vervolgens werd in 1955 door de Italiaanse architect Antonio Barluzzi de huidige kerk gebouwd. Het is de laatste kerk die Barluzzi heeft ontworpen voor hij in 1960 stierf. Barluzzi ontworp ook onder andere de ‘kerk op de berg van de Zaligsprekingen’ in Galilea, de kerk op de berg Tabor en de ‘All nations kerk’ in Getsemane.

 

Tijdens de voorbereidingen voor de bouw, ontdekte men resten van een Byzantijns klooster uit de 5e eeuw. Een deel van de mozaïekvloer van dit voormalige klooster is terug te zien in de kerk, links van de ingang.

 

Ter herinnering aan het verdriet van Jezus, is de kerk gebouwd in de vorm van een traan en op de hoeken van het dak staan kruiken die ook de vorm van een traan hebben (naar Psalm 56:9)

Ter herinnering aan het verdriet van Jezus, is de kerk gebouwd in de vorm van een traan en op de hoeken van het dak staan kruiken die ook de vorm van een traan hebben (naar Psalm 56:9)

 

Het is een kleine kerk, met een beperkt aantal stoelen en bankjes, een altaar en een indrukwekkend (en veel gefotografeerd) versierd raam waardoor je uitkijkt op de stad Jeruzalem.

 

Op het altaar is een mozaïek aangebracht van een kip die haar kuikens ander haar vleugels houdt. Dit naar aanleiding van Jezus’ uitspraak in Lucas 13: 34: ‘Jeruzalem, Jeruzalem, jij die de profeten doodt en stenigt wie naar je toe zijn gestuurd! Hoe vaak heb Ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels hoedt, maar jullie hebben het niet gewild.’

Op het terrein van Dominus Flevit zijn bij opgravingen diverse oude graven en ossearia gevonden.  Daarover kun je hier meer lezen. 

Openingstijden: 

Maandag tot donderdag en op zaterdag:  8:30 - 17:00

Vrijdag en zondag: 8:30 11:50 / 14:00 - 17:00

(gesloten tussen 12:00 en 14.00)