De as van een volmaakte rode vaars

Foto's van de rode koeien die zich in Israel bevinden, vorig jaar geplaatst op social media door het Tempelinstituut

Om de Tempel te reinigen en om de Tempeldienst opnieuw op te kunnen starten, is de as nodig van een volmaakte rode koe.

Hoe zit dat precies en wat ging hieraan vooraf?

 

Numeri 19: 1-9

‘De HEER zei tegen Mozes en Aäron: ‘Dit is een wet die de HEER heeft ingesteld: Zeg tegen de Israëlieten dat ze je een koe brengen, een gave rode koe zonder enig gebrek, die nog nooit een juk heeft gevoeld. Geef die aan de priester Eleazar. Ze moet buiten het kamp worden gebracht en daar in zijn aanwezigheid geslacht worden. De priester Eleazar moet zijn vinger in het bloed dopen en het zevenmaal in de richting van de voorkant van de ontmoetingstent sprenkelen.

De koe moet voor zijn ogen worden verbrand: de huid, het vlees, het bloed en de inhoud van de ingewanden. De priester neemt cederhout, majoraan en karmozijn, en gooit dat midden in het vuur waarin de koe verbrand wordt.

Dan moet hij zijn kleren en zijn lichaam met water wassen. Daarna mag hij het kamp weer binnen, maar hij blijft tot de avond onrein. Ook degene die de koe verbrand heeft moet zijn kleren en zijn lichaam met water wassen. Ook hij blijft tot de avond onrein.

Iemand die rein is, moet de as van de koe verzamelen en op een reine plaats buiten het kamp leggen. Daar moet de as bewaard worden, omdat er reinigingswater mee moet worden bereid dat de Israëlieten van zonde reinigt. De man die de as van de koe verzameld heeft moet zijn kleren wassen. Hij blijft tot de avond onrein. Deze wet blijft voor altijd van kracht, zowel voor de Israëlieten als voor de vreemdelingen die bij hen wonen’.

 

De rode vaars/ rode koe

Tijdens de reis door de woestijn, nadat het volk Israël door God uit Egypte is weggeleid, leert God het volk hoe het moet leven naar Gods wil. Ze hadden nog veel te leren.

Ze kenden God eigenlijk niet of nauwelijks meer, al waren ze allemaal directe afstammelingen van Abraham, Izaäk en Jacob, die alle drie persoonlijk in contact waren gekomen met God. God had hen uitgekozen en hen alle drie beloofd dat er een groot volk uit hen voort zou komen en dat hun nageslacht het land Kanaän en delen van de omgeving van het land (nu grotendeels overeenkomend met het land Israël, al kloppen de huidige grenzen -nog- niet) van Hem zou krijgen om in te wonen.

 

De laatste 400 jaar hadden de Israëlieten in Egypte geleefd en ze hadden daar de gebruiken van de Egyptenaren overgenomen; ook soms de afgodendienst van de Egyptenaren.  

Tijdens de woestijnreis voedt God het volk op en geeft hun veel leefregels (o.a. de tien geboden). Ook geeft Hij het volk de opdracht om de Tabernakel te maken, een speciale tent waarin Hij op een zichtbare manier onder het volk wil wonen en waar het volk hem mag eren en aan Hem mag offeren.

 

Gouden kalf:

Toen Mozes op de berg Sinaï allerlei instructies van God voor het volk kreeg -samen met de tien geboden-,  bleef hij wel erg lang weg. Het volk werd ongeduldig en begon te twijfelen of Mozes wel terug zou keren. Ze ging naar Aaron, de broer van Mozes, en vroegen hem om een god te maken die hen door de woestijn zou kunnen leiden. Aaron ging erin mee en vroeg het volk om gouden spullen bij hem in te leveren. Dit goud smolt hij om tot een gouden kalf, een afgodsbeeld dat de mensen vol vreugde gaan eren en aanbidden.

 

God is woedend en stuurt Mozes naar beneden. In Zijn woede wil Hij het volk vernietigen en met Mozes en zijn nageslacht opnieuw beginnen. Mozes pleit voor het volk en wijst God op Zijn verbond met Abraham, Izaäk en Jacob, daarna besluit God het volk niet te vernietigen.

Als Mozes onderaan de berg komt en ziet wat er is gebeurd, gooit hij woedend de ‘stenen tafelen’ met de tien geboden -die hij net van God had ontvangen- kapot op de grond. Eén van deze geboden is: ‘Maak geen afgodsbeelden’. Dat gebod was dus al meteen overtreden en het volk had zwaar gezondigd tegenover God.

Mozes gooit het gouden kalf, een stierenbeeld, in het vuur en verpulvert het. De as ervan strooide hij uit op het water en dat liet hij de Israëlieten drinken. (Exodus 32:1-20)

 

De rode koe/ rode vaars

De rode vaars in Numeri 19 staat lijnrecht tegenover dit gouden kalf (Exodus 32). De rode vaars moet goedmaken wat er mis ging bij het gouden kalf. Het volk was onrein en niet waardig om in Gods buurt te komen, het moest worden gereinigd voordat het God echt mocht aanbidden op Gods manier.

God geeft Mozes de opdracht om een perfecte rode vaars te slachten en te verbranden, met allerlei rituele regels erbij. De as zou vervolgens bewaard moeten worden en worden gebruikt om de mensen ritueel te reinigen en ook om de Tabernakel (later de Tempel) te reinigen zodat God erin vereerd kon worden en er aan Hem geofferd kon worden.

 

Criteria rode vaars

De rode vaars moest gaaf, volmaakt, zijn, zonder gebrek en het mocht nog nooit een juk hebben gedragen. Het dier moest helemaal rood zijn (zonder een klein vlekje in een andere kleur), gezond zijn, geen handicap hebben en mocht nog nooit hebben gewerkt.

Deze regels bleven door de eeuwen heen gelden voor het reinigen van de mensen en voor het opnieuw opstarten van de offerdienst en tempeldienst na de ballingschap en na perioden waarin de Tempel was onteerd door afgoderij of door heidense volken.

 

De vaars wordt niet geofferd

De rode koe heeft niet direct met het offeren te maken. Het wordt zelf niet ritueel geofferd -niet geofferd op het altaar in de Tempel of op de Tempelberg-, maar geslacht en verbrand op een locatie buiten het kamp of buiten de stad waar uitzicht is op het heiligdom. Het gaat om de as van de rode koe.

Overigens is de rode vaars het enige vrouwelijke dier dat in de Bijbel wordt genoemd voor een speciaal ritueel. Voor het offeren op het Tempelplein zijn alleen -volmaakte- mannelijke dieren geschikt.

 

De as

De as van de koe moet worden bewaard en moet worden gebruikt om reinigingswater van te maken. Dit reinigingswater wordt gebruikt om voorwerpen (zoals de Tempel en gebruiksvoorwerpen voor in de Tempel) te reinigen en om mensen die ritueel onrein zijn (bijvoorbeeld na contact met een dood lichaam) rein te maken, zodat ze de tempel in mogen en mee mogen doen aan de eredienst.

 

De leeftijd van de rode koe

Vanaf het begin van het derde jaar van de koe, is deze geschikt voor het ritueel. Qua ouderdom is er geen echte beperking voor de leeftijd, maar omdat de kans groot is dat het dier na vier jaar gekleurde haren krijgt waardoor ze niet meer geschikt is, is het verstandig om niet te wachten tot het beest vier jaar is.

 

Fokprogramma’s

Het Tempelinstituut in Jeruzalem houdt zich bezig met de voorbereidingen van de bouw van een derde Tempel op het Tempelplein. Om te zijner tijd de offerdienst en Tempeldienst te kunnen herstarten, is de as van een rode vaars nodig om alles en iedereen op de juiste wijze te reinigen.

 

De kans om een volmaakt geschikte rode vaars te vinden is erg klein, zeker in Israël waar dit type koe grotendeels uitgestorven is na de verwoesting van de tweede Tempel in 70 na Chr.

In juli 2015 gaf het Tempelinstituut aan dat het wilde beginnen met een fokprogramma voor een kudde rode koeien in Israël, zodat er volmaakte koeien zouden komen die aan de Bijbelse eisen voldoen. 

In 2017/ 2018 werd er een rood kalf geboren in Israël, na inseminatie van een stier uit Amerika. De opwinding was groot, maar helaas begonnen er na een paar maanden witte haren te groeien op het dier, waardoor het ongeschikt werd.

Op verschillende plaatsen in de wereld wordt dit rode koeienras gefokt, zodat het Tempelinstituut zich ging verdiepen in het importeren van zulke dieren naar Israël. Een groep zionistische veehouders uit Amerika was ging actief aan de slag met het proberen te fokken van de ‘volmaakte’ rode koe.

De criteria waar zij op moesten letten: de vaars moet helemaal rood zijn en mag maximaal 2 witte of zwarte haren hebben. De anders gekleurde haren mogen niet geplukt worden om de koe geschikt te maken. Het dier mag nooit geoormerkt zijn en nooit gewerkt hebben.  De ogen, tanden en tong hoeven niet rood te zijn, maar als de horens en hoeven zwart zijn, moeten deze verwijderd worden zonder het vlees van de vaars te beschadigen, dan is de rode vaars nog wel geldig voor het ritueel.

 

Op 15 september 2022 werden vijf geschikte rode vaarzen vanuit Texas naar een Israëlische nederzetting in de Westbank gebracht. De koeien werden onder het mom van ‘huisdieren’ vervoerd, om de strenge Amerikaanse wetgeving op veel te omzeilen. Sindsdien verblijven ze op een geheime locatie op de Westbank, tenminste… algemeen wordt aangenomen dat ze zich in de nederzetting Shiloh (Silo) bevinden, op de plek waar vroeger in de tijd van Eli en Samuel de Tabernakel stond.

Drie of vier van de koeien waren een jaar geleden nog steeds geschikt voor het verbrandingsritueel. Minstens een had inmiddels te veel witte of zwarte haren, maar het is ook mogelijk dat die weer verdwijnen.

 

Aanvankelijk werd door het Tempelinstituut aangegeven dat de rituele verbrandingsceremonie van één van deze koeien zou plaatsvinden voor Pesach 2024, maar er was geen geschikte Cohen gevonden om het ritueel uit te voeren, waardoor het ritueel werd uitgesteld. Daarover verderop meer.

 

9 vaarzen tot nu toe

In de Bijbel wordt er na Mozes niet meer gesproken over de rode vaars, maar in de Joodse overleveringsgeschriften werd wel bijgehouden wanneer deze rode vaarzen werden bereid.

 

Sinds Mozes zijn er tot nu toe slechts 9 rode vaarzen ritueel verbrand en gebruikt voor het maken van het as-reinigingswater.

Mozes’ neef Eleazar (ca 1430 BCE) bereidde de eerste tijdens het verblijf van het volk Israël in de woestijn.

Ezra (ca 515 BCE) maakte de tweede klaar voor de inwijding van de tweede tempel, na de Babylonische ballingschap.

Shimon de Rechtvaardige (311 – 253 BCE) en Hogepriester Yochanan (rond 100 BCE) maakten er allebei twee klaar.

El'yhoeini ben Hakof (Elioenai ben HaQayaph), Chanamel HaMitzri (Hannameel) en Yishmael ben Pi'avi (Ishmael ben Fabus) maakten er alle drie één klaar. Deze laatste leefde in de laatste decennia voor de verwoesting van de Tempel in 70 na Chr.

 

De voorbereiding van de eerste rode vaars, in de woestijn op de tweede dag van de Joodse maand Nisan -in het tweede jaar na de uittocht uit Egypte-, vond twee weken voor Pesach plaats. Zo was er voldoende tijd om het Pesachoffer goed te kunnen voorbereiden en uitvoeren. De as van deze eerste rode vaars, kon extreem lang gebruikt worden, ongeveer duizend jaar.

Het is niet helemaal duidelijk of deze rode vaarzen alleen mochten worden voorbereid door Hogepriesters (Kohen Gadol), of dat ook een gewone Kohen (afstammeling van Aaron) deze ceremonie mag uitvoeren. Tijdens de tweede Tempelperiode lijkt het dat alleen hogepriesters de rode vaarzen hebben bereid.

De afgelopen 2000 jaar, sinds de verwoesting van de Tempel, zijn er geen rode koeien meer gebruikt voor het klaarmaken van reinigingswater. Alles van de tweede Tempel is vergaan, dus ook de bewaarde as die kon worden gebruikt voor reinigingsrituelen. Om de offerdienst en de tempeldienst in Jeruzalem opnieuw op te starten is er dus weer een rode koe nodig die ritueel wordt verbrand en verwerkt.

 

De 10e rode vaars

Volgens Rabbi Moshe ben Maimon (Maimonides of Rambam), de belangrijkste Joodse geleerde uit de Middeleeuwen, zullen er in de hele menselijke geschiedenis maar 10 volmaakte rode vaarzen worden geboren. De tiende rode vaars zou, volgens Maimonides, worden gebruikt om het Messiaanse tijdperk in te luiden. Mogelijk bedoelde hij hiermee dat de Messias deze tiende rode vaars zelf zou bereiden.

 

Het Tempelinstituut schrijft dat deze uitspraak van Maimonides geen bindende verklaring is van de Joodse wet, maar dat het zijn eigen beoordeling was.

Ze zeggen: ‘Maimonides ontkent echter niet de mogelijkheid van het bereiden van de rode vaars vóór die tijd, als de voorwaarden om dat te doen mogelijk worden.’… ‘Er zijn mensen die hieruit willen begrijpen dat alleen de koning Messias de volgende rode vaars mag bereiden. Echter, de algemene regel is dat er geen gebod in de Torah staat dat de uitvoering ervan afhankelijk is van de komst van de Messias, in plaats daarvan zijn de geboden verplicht aan Israël om in elke generatie uit te voeren’.

De ceremonie

‘Ze moet buiten het kamp worden gebracht en daar in zijn aanwezigheid geslacht worden. De priester Eleazar moet zijn vinger in het bloed dopen en het zevenmaal in de richting van de voorkant van de ontmoetingstent sprenkelen.

De koe moet voor zijn ogen worden verbrand: de huid, het vlees, het bloed en de inhoud van de ingewanden. De priester neemt cederhout, majoraan (hysop) en karmozijn (scharlaken), en gooit dat midden in het vuur waarin de koe verbrand wordt’. Numeri 19:3-6

 

Buiten het kamp

De rode vaars moet buiten het kamp (later werd dit buiten de stad, op de Olijfberg) worden gebracht en daar in de aanwezigheid van de (Hoge)priester worden geslacht. Op de Olijfberg werd vooraf een grote stapel hout klaargelegd. De gebeurtenis moet overdag plaatsvinden en niet in de nacht.

Het moet een plek zijn op de Olijfberg waar direct zicht is op de ingang van de Tempel. Om deze reden werd de oostelijke muur van de Tempelberg lager gebouwd dan de andere muren, zodat de priester de ingang van de Tempel kon zien vanaf de plek waar de rode vaars werd geslacht en verbrand.

 

Het ritueel

De rode vaars wordt op de houtstapel neergelegd, met zijn kop naar het zuiden en zijn gezicht naar het westen: in de richting van de Tempel. De priester staat achter de koe en kijkt dus ook richting de Tempel. Hij slacht de koe en vangt wat bloed op met zijn linkerhand. Vervolgens doopt hij een vinger van zijn rechterhand in het bloed en sprenkelt dit in de richting van de ingang van de Tempel, dat herhaalt hij zeven keer. Daarna veegt hij zijn handen goed af aan de koe, want al het bloed moet verder verbrand worden, er mogen geen restjes overblijven.

 

Daarna wordt de hele brandstapel in de brand gestoken. Als het grootste deel van de koe verteerd is, gooit de priester cederhout, hysop en karmozijnrood geverfde wol in het vuur.

Daarna is de priester klaar met zijn taak. Hij gaat zijn kleding en zijn lichaam wassen en blijft tot de avond onrein.

 

Zeven keer bloed sprenkelen: zeven staat in de Bijbel voor volledigheid.

 

De drie dingen die mee moeten worden verbrand:

• Cederhout: dit staat in de Bijbel voor de grootheid van de mens, arrogantie
• Hysop: dit staat voor de kleinheid van de mens, bescheidenheid, nederigheid.

Samen bevatten deze materialen symbolisch de hele mens.

• Karmozijn/ scharlaken: dit was een bijzondere kleur die gebruikt werd door koningen. Dit staat voor de dingen die belangrijk zijn in de wereld

 

De rode kleur van de koe doet ook denken aan Jesaja 1:18 ‘Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw: al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol.’

 

De as

Als alles verbrand is, komt er een ander persoon (die wel rein is) om de as te verzamelen en deze naar een bewaarplek te brengen, ook buiten het kamp/ de stad. Daarna is ook deze persoon onrein tot de avond.

 

De as is heel belangrijk, daar draait de hele ceremonie om. Het moet dus goed opgeslagen en bewaard worden. Met deze as kan reinigingswater worden gemaakt.

Om reinigingswater te maken, mengt men een beetje van de as met levend water (stromend water/ water uit een natuurlijke bron). Daarna kan het worden gebruikt om mensen, voorwerpen en locaties te reinigen van zonden. Maar ook als mensen bijvoorbeeld in de buurt van een dood lichaam zijn geweest of op andere wijze onrein zijn, kunnen ze daarmee gereinigd worden.

Zonder reiniging met het aswater mag je de (herbouwde) tempel niet in, omdat je onrein bent. Anders maak je de Tempel onrein. Je kunt dan uit de gemeenschap worden verstoten.

 

Numeri 19:20 ‘Maar wie onrein is en zich niet laat reinigen, moet uit de gemeenschap gestoten worden, omdat hij het heiligdom van de HEER verontreinigd heeft. Omdat hij zich niet met reinigingswater heeft laten besprenkelen, blijft hij onrein.

 

De reiniging:

Als iemand onrein is geworden (bijvoorbeeld door een zonde of door aanraking van een dode), dan neemt een rein persoon een beetje van de as en giet daar levend water op (in een kruik of schaal). Vervolgens doopt de reine man wat hysop in het water en sprenkelt dit op de onreine persoon en op zijn huis en bezittingen. Er mag niet te veel tijd zitten het onrein worden en de ‘afwassing’ ervan, God zegt dat na drie dagen de eerste besprenkeling moet plaatsvinden. 

De onreine werd twee keer besprenkelt, in principe op de 3^e en 7^e dag na het begin van de onreinheid. Daarna dompelt de onreine persoon zich onder in een mikwe (ritueel bad) en is daarna bij het vallen van de avond weer helemaal rein.

 

De voorbereidingen nu:

Rabbi Yitshak Mamo, van het Tempelinstituut, heeft ruim 13 jaar geleden een stuk land gekocht op de Olijfberg, vanwaar je direct uitzicht hebt op de plek waar de Tempel heeft gestaan. Dit land zal waarschijnlijk gebruikt gaan worden voor de eerstvolgende rode vaars ceremonie. Sinds de verwoesting van de Tweede Tempel in 70 na Chr. worden alle Joden tegenwoordig ritueel als onrein beschouwd. Daardoor kan de tempeldienst niet worden herstart. De as van een volmaakte rode vaars is daarom de belangrijkste eerste stap die moet worden gezet om de tempeldienst weer te kunnen gaan opstarten.

 

Als de as er is en er reinigingswater kan worden gemaakt, kan daarmee iedereen in Israël worden gereinigd van rituele onzuiverheid. Iedereen die meedoet aan de tempeldienst en die op het terrein van de Tempel komt, moet worden besprenkeld met het water.

 

In 2023 werd een oefenceremonie gehouden op de Olijfberg.

Sommige mensen zeggen dat de originele ceremonie pas kan plaatsvinden als de Derde Tempel gebouwd is of in ieder geval bijna klaar is. Maar dit is voor andere Joden geen vereiste, wel zou de bouw dan daarna zo snel mogelijk moeten starten.

 

Veel rabbijnen ontmoedigen de Joden momenteel om de Tempelberg te bezoeken en er te bidden, omdat de Joodse bevolking momenteel ritueel onrein is én omdat niet 100% zeker is waar de Tempel heeft gestaan. Zo zou men dus per ongeluk op de plek zou kunnen lopen waar de heilige Tempel stond en daarmee zou de plek onbedoeld ontheiligd worden. Maar als de rode vaars ceremonie heeft plaatsgevonden, dan verandert dat deze zaak. Zelfs zonder dat er weer een Tempelgebouw staat, kan met het aswater de bevolking ritueel gereinigd worden, waardoor een groot deel van de huidige religieuze beperkingen op de Joodse aanwezigheid op de Tempelberg kan worden opgeheven. Zelfs als er geen Tempel is, kunnen de Joden dan bidden alsof ze in de Tempel zijn.

Herstarten offerdienst zonder Tempel?

Toen de stam Juda terugkwam in Israël na de Babylonische ballingschap, repareerden ze het offeraltaar en startten de offerdienst weer op, zonder dat de verwoeste Tempel was herbouwd.

In de Talmoed staat geschreven: ‘Offers worden gebracht ook al is er geen Tempel’. (Zevachim 62a). Maimonides was van mening dat zelfs wanneer de Tempel er niet is, men de Tempel wel kan zien alsof deze er is, met zijn deuren open.

Dus zelfs als het Tempelgebouw er niet is, kunnen er offers worden gebracht, wel onder bepaalde voorwaarden van de Joodse wet. God zelf had de Israëlieten opgedragen dat er alleen offers mogen worden gebracht op de plek van het Heiligdom (eerst in de Tabernakel, daarna in de Tempel) en niet op andere plekken in het land. Dus als de offerdienst herstart zal worden zonder dat er een fysiek Tempelgebouw is, dan zal dat offeren wel op de Tempelberg moeten plaatsvinden, in of vlak voor de Rotskoepel .

 

Hoe kijkt de bevolking er tegenaan?

Sinds de Hamas-aanvallen van 7 oktober 2023 neemt de spiritualiteit toe in Israël. Men verwacht dat de steun voor het herstarten van de tempeldienst de komende periode verder toeneemt.  Ondertussen lijkt het merendeel van de bevolking hier er nu niet mee bezig te zijn en de seculiere Joden weten waarschijnlijk niet eens wat er wat dat betreft speelt. Christenen en Moslims lijken er meer mee bezig te zijn.

Het Tempelinstituut moedigt ondertussen zijn aanhangers aan om de Tempelberg te bezoeken en daar te bidden. Steeds meer orthodoxe Joden bezoeken de Tempelberg en daarvan worden foto’s en video’s op social media geplaatst.

 

In het verleden zijn er meerdere pogingen gedaan door Israëlische zionisten en christelijke zionisten om de moslimgebouwen op de tempelberg te vernietigen, zodat de weg vrij is voor de herbouw van de Tempel. Dat is niet gelukt en de laatste jaren lijken er geen pogingen meer te zijn gedaan.

 

Officieel ondersteunt de Israëlische regering de herbouwplannen van de Tempel niet, maar sinds ruim 2 jaar heeft het land een extreem rechtse, orthodoxe regering. Meerdere kabinetsleden vinden het heel belangrijk dat de Tempelberg weer in Joodse handen komt en als dat gebeurt, is de kans groot dat de Rotskoepel zal moeten wijken voor een nieuwe Derde Tempel. Enkele orthodoxe ministers bezoeken de Tempelberg regelmatig op een provocerende manier.

 

De Islam en de rode vaars

De Al Aqsa moskee is het twee na heiligste gebouw ter wereld voor de moslims. De Haram al Sharif (zo noemen de moslims de Tempelberg) is heilig voor hen. Er zijn ruim 1,6 miljard moslims op de wereld (25% van de wereldbevolking), zij zullen het niet zomaar accepteren als de Joden de Tempelberg overnemen en de heilige moslimgebouwen slopen.

Al is er wereldwijd (en zelfs in Israël) niet veel belangstelling voor de vijf rode vaarzen die worden klaargestoomd voor het verbrandingsceremonie, de moslimwereld houdt dit wel nauwlettend in de gaten.

 

Moslims en de eindtijd

Net als veel christenen, geloven veel moslims in een apocalyptische eindtijd in Jeruzalem en het Heilige land. Moslims die zich met de eindtijd bezig houden, verwachten dat er in de eindtijd veel Joden zullen terugkeren naar het land Israël, waarbij er een tijdelijke Joodse controle over het land zal komen, de moslims zullen dan worden onderdrukt. Zij geloven ook in de komst van de Messias (de Mahdi), maar voor die tijd komt er een antichristfiguur (Dajjal).

 

Op internet wordt er door moslims ook gespeculeerd wanneer de rode-vaars-ceremonie gaat plaatsvinden en er circuleren artikelen en video’s vanuit de moslimwereld over het feit dat 'Armageddon' en de 'Dajjal' (antichrist) op korte termijn worden verwacht.

De tekenen waaraan de moslims kunnen herkennen dat de eindtijd er is zijn:

• De onderdrukking/ vernedering van de moslims (die in de buurt wonen) van de Joden.
• Dat de Joden de Al Aqsa moskee binnengaan.
• De vernietiging van de moslimgebouwen in het land Israël (Rotskoepel, Al Aqsa en moslimsteden).

Meerdere Islamitische leraren geloven dat de rode vaars-ceremonie een Joodse opstand zal inluiden waarna de Al Aqsa moskee wordt vernietigd.

 

Christenen en de Derde Tempel/ rode vaarzen

De meeste christenen geloven dat Jezus’ dood en opstanding een einde heeft gemaakt aan de door God bevolen tempeldienst en offerceremonies. Jezus heeft de prijs voor onze zonden en onze onreinheid betaald met Zijn bloed. Hij was volmaakt, zonder zonde, en heeft voor eens en altijd de zonden weggenomen van alle mensen die met en voor Hem willen leven.

Voor die tijd waren er schuldoffers nodig, waarbij er een (volmaakt) dier werd gedood voor de zonden van de mensen. Christenen geloven dus dat dat niet meer nodig na Jezus’ offer.

Met de rode vaarzen zijn de meeste christenen al helemaal niet bezig en dit onderwerp is voor veel christenen onbekend.

Jezus stierf overigens ook buiten de stad, net als de rode vaars. Zijn dood zorgde dus ook voor reiniging, net als bij de rode vaars.