De Hemelvaartskapel / Chapel of the Ascension
De Hemelvaartskapel staat op een binnenplaats, omgeven door een muur. Via een kleine poort bereik je het terrein. De kapel is een sober, eenvoudig en kaal gebouwtje met een koepel. Het is nu een moskee en geen kerk meer.
Op de plaats waar de kapel staat, werd rond het jaar 385 een Hemelvaartskerk gebouwd, omdat men er vanuit ging dat Jezus hier naar de hemel was gegaan. Er leken namelijk voetafdrukken in de rots te staan, waarvan men dacht dat het Jezus' voetafdrukken waren. Poimenia, een vrome en rijke Romeinse vrouw die bij de keizerlijke familie hoorde, liet er een indrukwekkende kerk bouwen. Het gebouw stond bekend als ‘Imbomon kerk’, dat betekent ‘Op de heuvel’. Deze plek is namelijk het hoogste punt van dit deel van de Olijfberg, ongeveer 830m hoog.
Het is niet de eerste plaats waar de Hemelvaart van Jezus werd herdacht. De eerste christenen gebruikten een grot op de plek waar nu de Pater Noster kerk is. Waarschijnlijk kwamen de gelovigen in de grot bij elkaar omdat ze bang waren om betrapt te worden. Maar nadat keizer Constantijn in 312 zich bekeerde tot het Christendom, konden ze de Hemelvaart ook buiten de grot herdenken. Constantijns moeder, Helena, kwam op pelgrimsreis naar Jeruzalem en probeerde uit te zoeken op welke plekken Jezus echt was geboren, gekruisigd, begraven en opgestaan en waar Hij ten hemel was gevaren. Het was nog maar een paar honderd jaar nadat Jezus op aarde was en de mensen wisten toen door verhalen nog veel over wat op welke plek was gebeurd. Op deze locaties liet zij kerken bouwen. Zij liet in 333 een kerk bouwen vlak naast de grot, de ‘Eleona kerk’ (betekent ‘van de olijven’). Deze kerk werd in 614 vernietigd door de Perzen en rond 1860 werd hier de Pater Noster kerk gebouwd. De ruïnen van de ‘Eleona kerk’ zijn nog te zien op het terrein van de Pater Noster kerk, hier vlakbij.
Het oorspronkelijke bouwwerk op de plek van de Hemelvaartskapel was een rond gebouw met een open dak, waaromheen ronde portieken en bogen waren gemaakt, zonder muren. Het gebouw was dus open naar de hemel, zodat men vanuit de kerk naar de hemel kon kijken, net zoals Jezus’ discipelen naar de hemel keken toen Hij naar de hemel ging. In het midden van de kerk bevonden zich een in de rots/ vloer reliëfverschillen, waarvan men geloofde dat dit de afdrukken van Jezus voeten waren toen Hij opsteeg naar de hemel. Daarom werd de kerk dus op deze plek gebouwd, met de voetafdrukken van Jezus in het midden van de kerk.
In 614 werd de kerk verwoest door de Perzen, daarna werd de kerk herbouwd in originele staat.
In 680 schrijft de Frankische bisschop en pelgrim Arculf over zijn pelgrimstocht naar Jeruzalem. Hij beschrijft deze kerk als een rond gebouw met drie portieken, waarin de voetafdrukken van Christus duidelijk en helder in het stof te zien zijn. Dus toen was de kerk weer hersteld. De kerk sneuvelde opnieuw in de 10e eeuw.
In de twaalfde eeuw bouwden de kruisvaarders hier een achthoekige kapel met er omheen een achthoekige versterkte muur. Deze plek lag centraal op de top van de Olijfberg, langs de weg van Jeruzalem naar Jericho. De kruisvaarders gebruikte deze plek ook als militaire basis om de pelgrims onderweg te beschermen en bouwden hier ook wachttorens.
In 1187 veroverde Sultan Saladin de regio op de kruisvaarders. Hij sloopte de kerk niet, maar maakte er een moskee van aangezien de moslims ook in de Hemelvaart van Jezus geloven. De moslims plaatsen een mihrab (een nis die de richting van Mekka aangeeft) in de kapel, maakten een koepel op het dak, maakten muren tussen de bogen en verplaatste de linker voetafdruk naar de Al Aqsa Moskee op de Tempelberg. De rechter voetafdruk lieten zij in de kleine moskee op de Olijfberg liggen.
Aangezien de meeste bezoekers hier christenen waren (en zijn), werd de kapel eigenlijk nooit echt gebruikt door moslims. Daarom werd er in de Ottomaanse tijd (rond 1620) een kleine moskee gebouwd aan de zuidzijde van het terrein.
De Islamitische organisatie die eigenaar is van de kapel (Islamic Waqf of Jerusalem) staat verschillende christelijke groepen toe om hier hemelvaart-vieringen te houden. In de muren rondom de binnenplaats zijn haken te zien, deze gebruiken de christelijke groepen om zonneschermen op te hangen om schaduw te creëren tijdens de viering van hun Hemelvaartsdag.
Achter de kapel, langs de muur, zijn een aantal altaren te vinden die behoren tot verschillende christelijke groeperingen. Naast de ingang van de compound zijn nog wat resten te zien van de oorspronkelijke byzantijnse kerk.
De Hemelvaartskapel is normaal gesproken dagelijks te bezoeken van 8.00u tot 17.00u.
Maar nu in COVID tijd gaat hij meestal om 12u dicht.
Entree is 5 NIS
Terug naar 'de Olijfberg'
Verder naar ' de Onze Vader Kerk'