‘Your greatest ministry will come out of your deepest pain’

Berlijn: stad met een verleden vol pijn en ellende.
Dé plek waar gruwelijke plannen werden gemaakt voor WOII. En één van de plekken waar deze plannen werden uitgevoerd. Waar vele mensen werden pijn gedaan: opgepakt, uitgebuit en vermoord.
Dit is de stad die na WOII hét schrijnende voorbeeld was van de scheiding tussen Oost- en West-Europa. Scheiding tussen Oost- en West-Duitsland. Scheiding tussen Oost- en West-Berlijn. Gedeelde stad.
Stad waar plannen werden gemaakt om mensen in hun vrijheden in te perken. Waar muren gebouwd werden om mensen vast te houden.
De plek waar mensen probeerden te vluchten naar de vrijheid en veelal werden doodgeschoten op hun vlucht naar de vrijheid.

Stad van pijn en vernietiging, door stadgenoten veroorzaakt.
Vol van pijn door schuld en schaamte, omdat men heeft meegewerkt in het pijn doen en beschadigen van andere mensen.

Een stad met zo’n verschrikkelijk verleden. Kan daar ooit iets goeds uit voortkomen?
Ja, toch kan dat...

Van een stad vol pijn, ellende, schuld en schaamte, is Berlijn de laatste decennia veranderd in een stad van groei, tolerantie, ontwikkeling en vooruitgang.
Het verleden is niet weg. Het is nog overduidelijk aanwezig. Je struikelt hier letterlijk over alle beladen herinneringen.
Het huidige Berlijn is een stad vol geschiedenis.

Een stad vol gedenkstenen, zoals de Stolpersteine die verwerkt in het trottoir vertellen over de mensen die in de Holocaust zijn weggevoerd.

Een stad vol gedenkborden, op muren van huizen die herinneren aan de mensen die daar gewoond hebben en een bijzondere rol hebben gespeeld in het verzet.

En stad vol gedenkplaten op straat met verhalen erop over het verleden dat zich heeft afgespeeld op deze plek.

Een stad vol gedenkmonumenten, stenen, kunstwerken en andere uitingen om NOOOOOOIT meer te vergeten wat hier gebeurd is.

Zodat iedereen, Duitser en toerist, het kan zien en kan beseffen en dit allemaal nooit meer mag gebeuren.

Recent preekte Rick Warren over pijn. Hij weet als geen ander wat dat is, aangezien hij zelf een zoon verloren heeft en ook recent kampte met ernstige gezondheidsklachten. Hij gaf aan dat pijn je ‘bitter of beter’ kan maken. Verder waarschuwde hij om je pijn niet te verspillen. Iedereen lijdt ergens in zijn leven pijn. De pijn zal nooit helemaal verdwijnen, maar je kunt er onder gebukt blijven gaan óf je kunt deze ervaring gebruiken om andere mensen ermee te helpen. Mensen die in een zelfde soort situatie terecht komen bijvoorbeeld.
‘Je grootste bediening komt voort uit je diepste pijn’, gaf hij aan.

Dit zie ik terug in Berlijn. Door de verhalen van de slachtoffers levend te houden, probeert men hier mensen te waarschuwen om het nooit meer te laten gebeuren. Tevens helpt het de bevolking om de geschiedenis een plaats te geven en elkaar in de ogen te kijken.

Ben je door een moeilijke tijd gegaan?
Hebben andere mensen je iets aangedaan?
Ken je pijn door ziekte of verlies?
Of kamp je met pijn en schaamte door schuldgevoel? Omdat jij iemand pijn hebt gedaan?
Het heeft tijd nodig, maar als de tijd er rijp voor is: kijk dan eens om je heen hoe jij anderen kunt helpen met de pijn die je zelf hebt doorstaan.